The Effect of Water Quality and Phytoplankton Density on the Growth of White-throated Oysters
คุณภาพนํ้าและแพลงก์ตอนพืชและการเจริญเติบโตของหอยนางรมพันธุ์ตะโกรมกรามขาว
by Kalkorn Chaiakornrakdi and Yataweida Buadaeng
บทคัดย่อ (TH)
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพน้ำและความหนาแน่นของแพลงก์ตอนต่ออัตราการรอดและอัตราการเจริญเติบโตของหอยนางรมพันธุ์ตะโกรมกรามขาว (Crassostrea belcheri) ที่เลี้ยงในพื้นที่ที่แตกต่างกัน 3 พื้นที่ ทำการวัดขนาด ชั่งน้ำหนักหอยทุกๆ 1 เดือน เป็นเวลา 4 เดือน จากการศึกษาคุณภาพน้ำ ได้แก่ pH DO และอุณหภูมิมีค่าใกล้เคียงกัน อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน (pH 7-8, DO ไม่น้อยกว่า 4 mg/L, อุณหภูมิ 19-28 องศาเซลเซียส) ส่วนค่าความเค็มมีความแตกต่างกัน โดยบริเวณที่มีอัตราการเจริญเติบโตต่ำที่สุดมีค่าความเค็มเพียง 15 ppt ซึ่งมีค่าความเค็มต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน (25-33 ppt) ค่าแอมโมเนียและค่าไนไตรท์ในบริเวณที่มีอัตราการเจริญเติบโตต่ำที่สุดมีค่าสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน (<0.002 N-mg/L) ทำให้น้ำเป็นพิษต่อหอยนางรม และความหนาแน่นของแพลงก์ตอนพืชบริเวณที่มีอัตราการเจริญเติบโตต่ำที่สุด มีความหนาแน่นของแพลงก์ตอนพืชต่ำที่สุด จากการศึกษาจึงสรุปได้ว่าปัจจัยที่ส่งผลต่ออัตราการเจริญเติบโตของหอยนางรมมากคือค่าความเค็ม ค่าแอมโมเนีย ค่าไนไตรท์และความหนาแน่นของแพลงก์ตอนพืช และบริเวณที่มีอัตราการเจริญเติบโตสูงที่สุดและเหมาะต่อการเลี้ยงหอยคือน้ำที่มีค่าคุณภาพน้ำอยู่ที่ ค่า pH 7 ค่า DO 4 mg/L อุณหภูมิ 28 °C ความเค็ม 28 ppt ค่าแอมโมเนีย 0.014 N-mg/L และมีค่าไนไตรท์ 0.002 N-mg/L ซึ่งอยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน